Μια πρόσκρουση μετεωρίτη μετέτρεψε το Γκραν Κάνυον σε λίμνη στο τέλος της Εποχής των Παγετώνων

Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτή η λίμνη προέκυψε ως αποτέλεσμα του γεγονότος ότι η πτώση ενός μετεωρίτη δημιούργησε ισχυρές σεισμικές δονήσεις

ΜΟΣΧΑ, 15 Ιουλίου. /ΤΑΣ/. Οι γεωλόγοι βρήκαν στοιχεία ότι στο τέλος της Εποχής των Παγετώνων, πριν από περίπου 56.000 χρόνια, το Grand Canyon της Αμερικής, ένα από τα μεγαλύτερα φαράγγια στη Γη, μετατράπηκε σε μια πολύ βαθιά λίμνη για αρκετές εκατοντάδες χρόνια ως αποτέλεσμα ενός σεισμού που προκλήθηκε από πτώση μετεωρίτη. Αυτό ανέφερε η υπηρεσία Τύπου του Αμερικανικού Πανεπιστημίου του Νέου Μεξικού.

«Έχουμε προετοιμάσει ένα εκτενές σύνολο επιχειρημάτων υπέρ της υπόθεσης του «μετεωρίτη», αλλά δεν αποκλείουμε άλλα ασυνήθιστα γεγονότα που θα μπορούσαν να εμποδίσουν τη ροή του ποταμού Κολοράντο, συμπεριλαμβανομένου ενός τοπικού σεισμού ή πτώσης στην ξηρά. Ωστόσο, η χρονολόγηση των ιχνών αυτής της λίμνης - 55,6 χιλιάδες χρόνια - συνηγορεί υπέρ του γεγονότος ότι προέκυψε ταυτόχρονα με τον κρατήρα Barringer στη σύγχρονη πολιτεία της Αριζόνα», δήλωσε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Νέου Μεξικού (ΗΠΑ) Carl Karlstrom, τα λόγια του οποίου επικαλείται η υπηρεσία Τύπου του πανεπιστημίου.

Οι γεωλόγοι κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα όταν μελέτησαν θραύσματα αρχαίων εμπλοκών, τα οποία βρέθηκαν από τον πατέρα του, αρχαιολόγο, στα μέσα του περασμένου αιώνα σε μια από τις σπηλιές στις πλαγιές του Grand Canyon. Πρόσφατα, η ηλικία τους μετρήθηκε χρησιμοποιώντας νέες τεχνικές χρονολόγησης με ραδιενεργό άνθρακα και οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι αυτά τα δέντρα βρίσκονταν στο σπήλαιο για 56 χιλιάδες χρόνια. Αυτό τράβηξε την προσοχή των γεωλόγων που μελετούσαν τον κρατήρα Barringer, ο οποίος προέκυψε περίπου την ίδια εποχή μερικές δεκάδες χιλιόμετρα νοτιοανατολικά.

Αυτή η σύμπτωση ώθησε τους γεωλόγους να επιστρέψουν σε αυτές τις σπηλιές, να συλλέξουν νέα δείγματα πετρωμάτων και οργανικών υπολειμμάτων, καθώς και να πραγματοποιήσουν παρόμοιες ανασκαφές σε άλλες κοιλότητες βράχων στο Grand Canyon. Μεταγενέστερες μετρήσεις της ηλικίας αυτών των δειγμάτων με δύο διαφορετικούς τρόπους σε ανεξάρτητα εργαστήρια στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία έδειξαν ότι όλα σχηματίστηκαν ταυτόχρονα, περίπου 55-56 χιλιάδες χρόνια πριν.

Σύμφωνα με τον καθηγητή Karlström, μερικά από τα δείγματα πλημμυρισμένου ξύλου βρέθηκαν σε σπηλιές που βρίσκονται τώρα σε υψόμετρο 940 m από τον πυθμένα του Grand Canyon, γεγονός που θέτει υπό αμφισβήτηση την υπόθεση ότι θα μπορούσαν να είχαν μεταφερθεί εκεί από κάστορες ή άλλα ζώα, καθώς και να είχαν εγκαταλειφθεί ως αποτέλεσμα πλημμυρών ή κάποιων άλλων προσωρινών ροών νερού. Για το λόγο αυτό, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτές οι σπηλιές βυθίστηκαν στο τέλος της Εποχής των Παγετώνων και βρίσκονταν στην ακτή ή κάτω από το νερό μιας αρχαίας λίμνης που κάλυπτε μεγάλο μέρος του Γκραν Κάνυον κατά την Εποχή των Παγετώνων.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτή η λίμνη προέκυψε ως αποτέλεσμα του γεγονότος ότι η πτώση ενός μετεωρίτη δημιούργησε ισχυρές σεισμικές δονήσεις που κατέρρευσαν μέρος των βράχων του φαραγγιού στην περιοχή Nancowhip, όπου οι γεωλόγοι έχουν ήδη βρει πιθανά ίχνη ενός φυσικού φράγματος που εμπόδιζε την κίνηση του ποταμού Κολοράντο για αρκετές εκατοντάδες χρόνια. Όταν η στάθμη του νερού έφτασε στην κορυφή της, αυτά τα θραύσματα βράχου διαβρώθηκαν γρήγορα από τη ροή του ποταμού, γεγονός που οδήγησε στην εξαφάνιση μιας προσωρινής δεξαμενής που καταλάμβανε σημαντικό μέρος του Γκραν Κάνυον, κατέληξαν οι επιστήμονες. 

Падение метеорита превратило Большой Каньон в озеро в конце ледниковой эры